کافه چـــــــــــــــــــی روی میزش چنین نوشته بود....

اینجاطعم دلتنگــــــــــــی تلخ تر ازقهوه است......

خدایا:

میدانم این روزهــــاحرفهایم بوی ناشکری میدهند

تــــــــــــــــو.......

به حساب تنهایی ودرد ودل بگذار

عاشق که می شوی....

مواظب خودت باش....

شبهای باقیمانده ی عمرت به این سادگــــ ــ ــ ــ ــ ـــی ها صبح نخواهند شد.....!!!!

حالم خوب است....! خوب خوب.....!

آنقدرخوب که گلویم امشب مهمانی به راه انداخته!

بغضم بدهوس رقصیدن کرده است...

بدون چترکنارم قدم نزن .....خیس دلتنگیهایم میشوی.....

دنیای من ابری تر از آن است که فکرش را میکنی...

برای خودم مینویسم ...برای دلتنگی هایم....برای دغدغه های خودم...برای شانه ای که تکیه گاهم نیست...! برای دلی که دلتنگم نیست...برای دستی که

نوازشگر زخم هایم نیست......

 برای خودم مینویسم  .......................بمیرم برای خودم که اینقدر تنهاست........!!!!!!!

بعدازتوجای خالی دِلَـــم،

مِثل کَفش های"سیندرلا"

اَندازه ی هیچ کُدام از مَردُمانـ شَهرنشد...

حتـــی به زور...

اگه روزی رسیدی که من نبودم.........تموم وصیتم به تو این است:  

خوب بمان..... از آن خوبهایی که من عاشقش بودم....!!!!بــــــــــــــاشه؟؟؟؟

دیگـــــرباعروسکهایم بازی نمیکنم ، بزرگـــ شده ام 

خود، عروسکی شده ام  

 آنقدربازی ام داده اند که

قلبـ ـ ـم باتکه پارچه های رنگارنگــــ وصله خورده است.....